گوهرهای ناب از امیرالمؤمنین علی(ع)
- به آن که به تو بد کرده نیکی کن تا بر او سروری یابی.
- پوشیده داشتن سختی ها از جوانمردی است.
- ادای دِین نشانه دین داری است.
- ادب مرد بهتر از زر اوست.
- سود رساندن به خانواده تربیت آنان است.
- اظهار توانگری از سپاسگزاری است.
- بهترین زهد پوشاندن زهد است.
- نیکی و احسان خود را با منّت نهادن بر باد مده.
- کار نیک برکت عمر است.
- برکت دارایی در پرداخت زکات است.
- شمن آدمی دشمن اوست.
- دنیا را به آخرت بفروش تا سود ببری.
- گرفتاری انسان از زبان است.
- تأخیر در بدی کردن از اقبال است.
- زیرکی خود را با ترک گناهان نشان بده.
- فال نیک بزن تا به آن برسی.
- تنبلی و سستی انسان در نماز از ضعف ایمان است.
- به خدا توکل کن تا تو را بسنده کند.
- مرگ عالمان شکافی در دین است.
- پاداش آخرت بهتر از ناز و نعمت دنیاست.
- جامه سلامت فرسوده نمیشود.
- بسیار ببخش و به اندک قناعت کن.
- بزرگ است آن که نمی میرد.
-همنشین بد شیطان است.
- زیبایی مرد در بردباری است.
- تندخویی آدمی را به هلاکت می افکند.
- سرمایه آدمی حرفه اوست.
- خوشخویی غنیمتی است.
- یاور آدمی بردباری اوست.
- حیای مرد پوشش او است.
- با نفس خود مخالفت کن تا آسوده شوی.
- از خدا بترس تا از غیر او ایمن شوی.
- دوست آدمی نشانه خرد او است.
- ترس از خدا دل را جلا می دهد.
- آزمندی بیماری جان است.
- دیدار دوستان مایه دوام شادی است.
- یاد مرگ دل ها را صفا می دهد.1
1- نثراللالی، ص53- 69
