گلچین روزگار عجب خوش سلیفه است
می چیند آن گلی که به عالم نمونه است.
امروز طبق معمول رفته بودم سر کارم. با روحیه و پر انرژی، اما خبری ناگوار شادیم را به اندوه مبدل کرد.
تلفن زنگ زد، خبر فوت یکی از بهترین دوستانم رو بهم دادند. یکه خوردم. برام غیر باور بود. اما چند لحظه بعد با حالت بهت و ناباوری با خودم گفتم شاید این خبر صحت نداشته باشه، دوباره پی گیر خبر شدم. اما ای کاش این خبر دروغ بود. با کمال تأسف یکی از بهترین دوستانم را در یک حادثه رانندگی از دست دادم.
همین دو روز پیش باهام تماس گرفت و گفت میخوام بیام حسابی با هم حرف بزنیم و درد دل کنیم.
مرگ عزیزان برامون یه یادآوری است. یادآوری اینکه ای بنده غافل نباش. مرگ در چند قدمی توست.یه روز هم نوبت تو میشه. اما ما آنقدر مشغول زندگی دنیا هستیم که گاهی وقتا به کلی یادمون میره که ما هم رفتنی هستیم. به قول قدیمی ها شتری است که در خونه ی همه می خوابه و پیر و جوان نمیشناسه.
امروز خبر دوستم رو برا من آوردند. فردا ممکنه خبر مرگ من و برا دوستانم ببرند.
اما خوشا به حال اون بنده ای که با دست پر به سوی معبودش شتاب کند.
امام حسین(ع)می‌فرمایند:
لَو عَقَلَ ألناسُ و تصَّوروا الموتَ بِصورتهِ لَخَرِبَتِ الدُّنیا ؛
اگر مردم تعقل می کردند و مرگ را تصور می کردند، دنیا ویرانه مىشد.
