قال الله حکیم: واستغفروا ربکم ثم توبوا الیه ان ربی رحیم ودود( سوره هود، آیه 90)
پس بیایید و از پروردگارتان آمرزش بطلبید و به سوی او بازگردید همانا پروردگار من مهربان و دوستار توبه کنندگان است.
خداوند نه تنها توبه پذیر است بلکه توبه کننده را دوست دارد.
                     توبه کن از گناهکاری خویش         شرم دار از نه شرم داری خویش
توبه مثل یک پرنده ایست که بالهاش خیس شده و رطوبت بالها اجازه ی پرواز رو بهش نمیده. پرنده با تکان دادن خودش بالهاش رو خشک می کنه و سبک تر میشه و قدرت پرواز پیدا می کنه. انسانی که از گناهش توبه کنه درست مثل پرنده می مونه که سبک میشه.
ام توبه نکردن: مثل یک بیماری خطرناک می مونه که اگر دیر به فکر معالجه بیفتیم، بیماری ریشه دار شده و معالجه رو مشکل می کنه و حتی ممکنه دیگه بیماری بهبود هم پیدا نکنه.
داستان بهلول
معاذبن جبل با حالت گریان بر پیامبر نازل شد و سلام کرد پیامبر فرمودند:‌چرا گریه می کنی؟ گفت: کنار در مسجد جوانی ایستاده و مثل زن جوان مرده گریه می کند و می می خواهد به حضور شما بیاید. جوان به محضر پیامبر(ص) شرفیاب شد. فرمودند:‌چرا گریه می کنی؟ گفت چطور گریه نکنم به خاطر گناهانی که می دانم خدا مرا نمی بخشد و مرا داخل جهنم خواهد کرد.
پیامبر(ص) فرمود: آیا برای خدا شریک قرار داده ای؟‌گفت: نه. فرمود: نفس محترمه ای را کشتی؟‌گفت :نه، فرمود: اگر گناهانت به اندازه ی کوهها باشد خدا می آمرزد. جوان گفت: گناهان من از کوه ها بزرگتر است.
پیامبر (ص) فرمود: هر گناهی داشته باشی خدا خواهد بخشید اگرچه به وسعت دریاها باشد....
جوان ناامید از بخشش پروردگار بود. پیامبر فرمود: وای بر تو، گناهان تو بزرگتر است یا پروردگار تو؟ جوان گفت: سبحان الله خدا، از هر چیزی بزرگتر است.
فرمود:‌ای جوان یکی از گناهانت را برایم نمی گویی؟
گفت: هفت سال کار من این بود که قبرها را میشکافتم و کفن مرده ها را در می آوردم و می فروختم. شبی دختری از دختران انصار مرد وقتی نبش قبر کردم و کفن ار از تن او جدا کردم شیطان مرا وسوسه کرد و کاری را که نباید می کردم انجام دادم. وقتی برگشتم شنیدم که مرا صدا کرد ای جوان! از فرمانروای وز جزا نمی ترسی وای بر تو از آتش قیامت! جوان گفت حال چه کنم؟
پیامبر(ص)‌فرمود: ای فاسق از من دور شو می ترسم به آتش تو بسوزم. او رفت و به یکی از کوه ها پناه برد و دو دست خود را به گردن بست و مشغول توبه و عبادت و مناجات شد. تا چهل روز ، شب و روز گریه می کرد و از خدا طلب آمرزش می‌کرد تا در قیامت رسوا نشود. خداوند بر پیامبر(ص) آیه ای را نازل کرد که آمرزش بهلول در آن بود.(سوره آل عمران، آیه 129)
پیامبر(ص) فرمودند: چه کسی مرا به نزد آن جوان می برد؟ معاذ گفت: من می دانم کجاست. پیامبر(ص) همراه با معاذ به نزد جوان رفتند دیدند میان دو سنگ سر و پا ایستاده، دست هایش را به گردنش بسته، رویش از شدت آفتاب سیاه و تمام مژه های چشمش ریخته و مشغول مناجات است. پیامبر(ص) نزدیک رفته دست های او را با دست مبارک خود گشودند و خاک از سر او پاک کردند و فرمودند: بشارت باد تو را ای بهلول، تو آزاد شده خدیی از آتش.
سپس به اصحاب فرمودند: این طور گناهان خود را تدارک و جبران کنید.
            گر گنه کردی، در توبه است باز             توبه کن کین در نخواهد شد فرار
            گر به صدق آیی در این ره تو دمی        صد فتوحت پیش باز آید همی
اهمیت توبه در قرآن
توبه آنقدر مهم است که خداوند در قرآن 87بار آن را ذکر کرده است. و این موضوعی پر اهمیت است که خداوند آن را گوشزد می‌‌کند.
رسول خدا(ص) فرمود: خداوند می‌فرماید: اگر گناهکاری توبه کند و دیگر به گناه بر نگردد آنها را چنان پاک از دنیا ببرم که گویا تازه از مادر متولد شده است.
خداوند به حضرت داوود فرمود: ای داوود اگر بنده ای مرتکب گناهی شد و سپس توبه کرد و خجالت بکشد از اینکه آن گناه را ذکر کند من او را می بخشم و به حافظان عمل دستور می دهم که آن را از یاد آن شخص ببرند. آن گناه را مبدل به حسنه می کنم چون من ارحم‌الراحمین هستم.(توبه نصوح، ص213)
الهی تو کریمی و رحیمی و غفور
کن ز تاریکی مرا راهی نور
ای رحیم مهربان، حیّ و قدیر
جان زهرا و علی دستم بگیر

الهی العفو
اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم