حکایاتی از زندگی بانو نصرت امین

بانو امین از دوران کودکی علاقه زیادی به آموختن داشتند. بانو امین خود دراین‏باره می‏گویند: «تقریبا از نه سالگی عشق خواندن و نوشتن در من پیدا شده بود. هم‏بازی‏هایم به من ایراد می‏گرفتند که چرا تو نمی‏آیی بازی کنی. ولی من عشقم فقط درس بود». در جای دیگر از استاد معروفِ خانم امین، آیت ‏الله حاج میرسیدعلی نجف ‏آبادی، در این باره نقل شده است: روزی شنیدم فرزند ایشان فوت کرده فکر کردم خانم دیگر درس را تعطیل خواهد کرد، ولی برعکس، دو روز بعد دیدم خدمت‏کار ایشان به سراغ من آمد و از من خواست که برای تدریس به منزل ایشان بروم و من از این علاقه او به تحصیل سخت حیرت کردم و وقتی رفتم با کمال تعجب او را آماده ‏تر از همیشه دیدم.
 سخنانی از بانو امین رحمه ‏الله
بانو امین در وصیت‏نامه خود می‏نویسد: ای اولادان و خویشان و اقوام من، عمده غرض این جانب گنه‏کار توصیه به حق است. توصیه می‏کنم شما را که تقوا را شعار خود گردانید و از نافرمانی حق‏تعالی و متابعت هوای نفسانی خودداری کنید و بدانید راه پرخطری در پیش دارید. قدری از خواب غفلت بیدار شوید و خانه خود را از غیر خدا خالی گردانید و به تمام قوا روی خود را به طرف آن معبود یگانه قرار دهید و حتی‏الامکان محبت غیرخدا را از دل بیرون کنید؛ زیرا که یگانه ملجأ و پناهنده ما اوست و قلب خود را از اوصاف ذمیمه و صفات نکوهیده تخلیه کنید و خود را آراسته گردانید به صفات نیکو.
   شخصیت بانو مجتهده امین
بانوى مجتهده سیده نصرت امین ” معروف به بانوى ایرانى ” از علماى برجسته عالم تشیع و از اولیاى الهى بود . این علویه‏ى عارف به نفحات رحمانى ، سراسر عمر پربرکتش را صرف تعلیم و تعلم معارف اسلامى کرد و در طریق سیر و سلوک و جست و جوى قرب و رضاى حق تعالى به مخزن العرفان دست یافت و تألیفات گران قدرى در رشته‏هاى تفسیر قرآن ، حدیث ، حکمت ، فقه ، اصول و اخلاق از خود به یادگار گذاشت و از طرفى ، با تأسیس حوزه علمیه خواهران و آموزشگاهى دخترانه پایه‏گذار حرکت علمى و معنوى زنان در عصر خود بود .